René Maltête

Franse fotograaf (1930-2000) en tevens dichter. Hij werkte samen met de filmmakerTati.
Hij fotografeert vooral grappige situaties maar dikwijls zit er in zijn foto's een les verborgen. Hij is niet zo bekend als Elliott Erwitt maar zijn foto's ontlokken me toch dikwijls een glimlach.

Elliott Erwitt

Deze fotograaf werd geboren in 1928 in Parijs. Zijn familie emigreerde naar Amerika toen hij 10 was. Hij studeerde voor fotograaf en filmmaker.
Veel van zijn foto's vallen op door hun humor of hun absurde situaties. Dikwijls zijn honden het onderwerp (hij publiceerde 4 boeken met opnamen van honden). Hij zei zelf: honden klagen nooit wanneer ze er niet zo mooi opstaan.
Sinds 1970 houdt hij zich vooral bezig met filmen (vooral documentaires, soms over fotografen).
Om de draak te steken met de hedendaagse fotografie creëert hij begin deze eeuw een alter ego: André S. Solidor (afgekort ASS). Hij draagt in zijn zelfportretten een muts.

Lee Friedlander

In de jaren 60 en 70 van vorige eeuw fotografeerde hij vooral het stadslandschap. Dikwijls vinden we een reflectie of een schaduw van hem terug in de ruiten van winkels.

Hij had ook een voorliefde voor het fotograferen van verkeersborden, hekken, auto's.

Door ziekte aan huis gekluisterd, fotografeerde hij op latere leeftijd vooral zijn omgeving

Amerikaanse fotograaf geboren in 1934. Kwam in 2009 in het nieuws toen bij Christies een naaktfoto van Madonna verkocht werd voor bijna 40000 dollar. Het meisje had toen voor de hele fotosessie $25 gekregen.

Wil je de onderkant zien, raadpleeg het internet.

Francesca Woodman

Nog een fotografe die ik zeer bewonder is Francesca Woodman. Ze moet nogal een gedrevenheid gehad hebben om zoveel te fotograferen gedurende haar korte leven.

Ze was een Amerikaanse fotografe (geboren in 1958 en gestorven in 1981 nadat ze uit een venster gesprongen is). Ze is vooral bekend van haar zwart-witbeelden waarop ze meestal zelf voorkomt. Dikwijls beweegt ze tijdens de opname (lange sluitertijd). 

Soms komen er ook andere meisjes voor op haar foto's maar die lijken veel op haar.

Soms verdwijnt ze achter behangpapier, in kasten, achter een deur… Meestal zijn het naaktopnames.

Spiegels spelen ook een grote rol in haar foto's.

Op de korte tijd dat ze leefde, fotografeerde ze als een bezetene (ongeveer 10000 negatieven, meestal middenformaat).

En nu vlug haar naam googlen.

Vivian Maier

Ik ontdekte haar toen ik vorig jaar als opdracht in de academie een zelfportret moest maken.  Zij maakte heel veel zelfportretten.

Ze werd geboren in New-York in 1926 maar verbleef in haar jeugd in Frankrijk (haar moeder was franse). Wanneer ze 25 is verhuist ze naar New York en in 1956 naar Chicago waar ze als nanny werkt in een huisgezin. Ze trekt er dan op uit met een Rolleiflex camera (formaat 6x6) om er de stad en de mensen te fotograferen. Ze laat haar foto's aan niemand zien maar stockeert ze, en vooral de negatieven, in dozen. Ze vertoeft ook in het buitenland in 1960. Wanneer ze ouder wordt en niet meer kan werken, geraakt ze zonder geld en kan de huur van de opslag van haar 200 dozen niet meer betalen  en alles wordt verkocht. Zo komt de collectie ( meer dan 100.000 negatieven, waarvan de meeste niet ontwikkeld zijn, 3000 prints, camera's, tapes, films) in handen van John Maloof. Hij gaat op zoek naar haar maar ontdekt dat ze in 2009 overleden is.

Al direct worden haar foto's vergeleken met andere bekende straatfotografen en ze kreeg laaiende kritieken in de media in Amerika.

Ondertussen worden haar foto's al diverse malen tentoon gesteld (onder andere in Antwerpen dit jaar ).

Haar foto's worden nu verkocht voor duizenden dollars. Ze moest het weten.

 

 

 

 

 

 

 

Wil je meer van haar foto's bekijken, bezoek dan de officiële website:

http://www.vivianmaier.com/

Bekijk hier zeker bij haar foto's de zelfportretten.

 



Bogdan Konopka

Deze Poolse fotograaf werd geboren in 1953 maar werkt al sinds 1989 in Frankrijk.
Veel van zijn foto's zijn contactafdrukken van negatieven genomen met een grootformaat camera. Meestal 8x10 of 4x5 inch. Dikwijls ziet men op de afdruk de randen van de filmhouder.



Ik leerde hem kennen op een tentoonstelling in Parijs ter gelegenheid van Paris Photo in 2012. Vooral zijn afdrukken van stromend water met een lange sluitertijd gefotografeerd, spraken me wel aan.

Prachtige afdruk van een grillige boomformatie

Op zoek naar scheepswrakken in Bretagne

Photography can never grow up if it imitates some other medium. It has to walk alone; it has to be itself.
Berenice Abbott 



Tijdens het verlof hebben we een rit langs de kusten van Bretagne gemaakt. Veel natuurschoon: zon en zee. Er liggen echter langs de kust heel wat scheepswrakken te verkommeren, dikwijls zijn ze niet zo vanzelfsprekend te vinden.
Op het schiereiland Crozon vinden we er enkele, zomaar naast de straat in de haven van het kleine plaatsje Le Fret.
Enkele digitale opnamen. Later komen er nog analoge zwartwit-opnamen.

 

 

 

Een ander schiereiland Quiberon: met aan de westkust de Côte Sauvage.



Enkele nieuwe cyanotypiën

“The camera is an instrument that teaches people how to see without a camera.” 
― Dorothea Lange


De zon doet nu toch eindelijk haar best om een lentegevoel te krijgen. Daarom is het nog eens tijd om het blauwe fabriekje van de cyanotypie weer eens te bezoeken.

Een digitaal negatief werd 5 minuten belicht op Arches-papier.

Schiltal een idyllisch plaatsje in het Zwarte Woud

Een stilleven dat ik eerst analoog maakte. Van de print werd een negatief gemaakt op grootte A4

Lander doet zijn eerste communie

Voor die jonge gasten is het een belevenis: kleinzoon Lander deed op 21 april zijn eerste communie. Met zijn natuurlijke flair poseerde hij als een volleerd model. We hadden het al in de mot toen hij een paar jaar geleden al eens model was voor een shoot dat hij voor poseren in de wieg gelegd is.

Het is telkens een scan van foto's. Film Kodak TrX 400 kleinbeeld afgedrukt op PE-papier.

Cyanotypie met gelaatsbruiner

Your best teacher is your last mistake.  Ralph Nadar

De enkele cyanotypieën die ik al maakte, werden door het uv-licht in het zonnelicht verkregen. Om in deze barre wintertijden niet afhankelijk te zijn van de zon, kocht ik me op het net een tweedehands gelaatsbruiner (6 lampen van 20 watt).

Eerst werd er een proefstrook gemaakt wat resulteerde in tijden van ongeveer 4 minuten.

De resultaten ziet U hieronder

Carteret (Cotentin Frankrijk)

Fontaine de Vaucluse (Frankrijk)

Quettehou (Cotentin Frankrijk)

Ergens aan de Samber in Frankrijk

 Elke foto is op A4-formaat.